paradox

hinahatid ako ni papa pag sasakay na ako ng jeep papunta sa laguna. tapos tinatanong niya ako lagi: may nakalimutan ka ba? anong nakalimutan mo?

hindi ko alam. kasi nakalimutan ko nga.

pandesal at paglusong

8:39 ng umaga | ika-8 ng agosto 2007

umuulan. malamig. ayokong isipin na iniisip kong walang pasok sana. dala ko ang mainit na pandesal sa computer shop. mainit sa tiyan. hindi kapag kinain mo na, pero kapag dinikit mo ang papel na sisdlan nito sa iyong tiyan. hot compress. masarap. maginhawa.

mamaya ako'y lulusong sa ulan. may payong man ako, ang mabibilis na patak at talsik nito ay hindi makakaligtas sa pinampoproteksyon ko. lulusong ako sa nacs4 exam. ang nakaraang gabi, ninakawan ng mga oras ng pagtulog para makapag-review. lulusong ako sa pagsumite ng litlet ko. lulusong ako sa group discussion sa spcm106.

mabasa man ako, mapasukan ng tubig ang doll shoes ko, maipeksyunan man ako dahil sa 'king paglusong, mas mabuti na 'yun kaysa tumunganga. at tamarin igalaw ang 'yong eyeballs habang papalabo na nang papalabo ang 'yong nakikita.

nanlalamig na ang mga palad ko. tila mapaparalisa para hindi ko na maituloy ang pagtipa. pero lulusong ako. dala ko ang mainit na pandesal sa mga kamay ko, nagbibigay ginhawa.

nasabi ko na bang isa akong dahon?

sa mga dahon ng santan na nakapila sa sementadong daan [ng c.park]. sa mga pisngi ko sana dumampi ang 'yong mga palad. pitasin mo ako. sa gayon hindi na ako mananatiling naka-camouflage lang sa mundong ito

sa 'yong pagdaan nasabik ang aking mga stomata. gusto kitang masilayan. iyon pala ikaw na ang unang tumitingin sa akin. alam mo kung saan ako nakadipa. ang bawat pigment sa katawan ko'y iyong nakita.

hindi ko na pala gugustuhing pitasin pa. sa kinalalagyan ko, abot ng mata mo, kaya nasapat na.

quote

"The faster I write the better my output. If I'm going slow I'm in trouble. It means I'm pushing the words instead of being pulled by them."

~ Raymond Chandler